Chaotisch brein

Bij vlagen voel ik me een extreme goeddoener en wil ik, je raadt het al, alles goed doen!
Zo wil ik veganistisch eten/leven omdat dat a.) beter is voor de gezondheid, b.) beter is voor de dieren, en last but not least c.) beter voor de wereld.
Maar bij de eerste hint van een buikpijntje (wat ik normaal altijd heb en waar ik dus vanaf wil komen) denk ik meteen "ok, veganistisch werkt niet, lekker een stuk kaas!"  Terwijl dat helemaal niet de enige reden is dat ik voor deze keuze wil gaan. Maarja, met het veganisme had ik bedacht dat ik net zo goed het hele leven rigoreus anders kon gaan inrichten, ik zou gaan budgetteren, ik zou me eindelijk is gaan houden aan mijn planning voor school, ik zou elke dag gaan sporten, ik zou alleen nog maar gezonde dingen eten, ik zou op tijd naar bed gaan en er ook weer op tijd uit gaan, ik zou liever zijn voor alles en iedereen, ik zou nog harder werken en ik zou niet meer lummelen en in elke minuut wat nuttigs doen! Ik zou gedisciplineerd worden!

Ik heb het idee dat ik niet de enige ben die de dingen op deze manier aanpakt, dus waarschijnlijk ben ik ook niet de enige met het volgende daaruit voortvloeiende probleem: in gedachten stel ik me alles voor wat ik anders/beter wil gaan doen en het enige wat ik dan uiteindelijk nog voor me zie is een enorme berg werk, zonder begin en zonder eind. Wat er in resulteert dat ik nog niet 1 dag veganistisch heb weten te eten, het kasboekje dat ik zo mooi gemaakt had amper ingevuld is, ik enorm achterloop met mijn schoolwerk en ik vaak nog tot midden in de nacht van alles doe behalve slapen. Oja, sporten heb ik ook al zo'n twee weken niet meer gedaan.

Het enige dat daadwerkelijk gebeurt wanneer ik zulke mooie voornemens heb, is dat ik heel creatief wordt in het bedenken van excuses en uitvluchten om het vooral niet te doen.Waarom is het toch zo moeilijk om de dingen in kleine stapjes te doen? Ik verwacht meteen een wonder en wil in een keer alles goed doen wat ik blijkbaar al jaren fout doe. En ja dan gaat het mis. En niet alleen deze keer, maar elke keer weer. Mijn hoofd veranderd gewoon in een grote chaos. Herkenbaar?

Vanmiddag heb ik een veganistisch kookboek gekocht, als hulp bij doel 1 (Tja je kunt niet alles tegelijk doen blijkbaar, dus dit is het begin.)

Nu maar hopen dat ik ermee kan leven dat nog niet alles in 1 keer veganistisch gaat en dat ik niet meteen het idee laat varen wanneer ik toch een  keer zwicht voor een stuk kaas, chocola of een ijsje...